آیا والدینی وجود دارند که نسبت به کودک نوپای خود احساس عشق کامل و مطلق نکرده باشند و در عین حال، ناامیدی و خشم داشته باشند؟ بچه های عزیز ما اعصاب ما را می آزمایند چون مرزه ای اطراف خود را آزمایش می کنند. هر روز، کم کم، آن ها بر مهارت های جدید تسلط پیدا می کنند و برای استفاده از آن ها مضطرب و هیجان زده می شوند.

گاهی اوقات پرسه زدن در یک کودک نوپا سخت است، اما می توان این کار را انجام داد.

و تعیین قوانین و محدودیت ها زمانی که کودک شما در حال یادگیری رفتارهای قابل قبول است، به جلوگیری از مشکلات بزرگ تر کمک خواهد کرد.

در اینجا چند راه وجود دارد که به شما کمک می کند نوجوان خود را در مسیر درست نگه دارید.منبع

1- ثابت قدم باشید

وقتی صحبت از نظم و انضباط می شود، مهم است که ثابت قدم باشیم.

والدینی که به قوانین و عواقبی که ایجاد می کنند پایبند نیستند، کودکانی هم ندارند که این کار را انجام دهند. به عنوان مثال اگر به کودک نوپای خود بگویید که یک وقفه زمانی، پیامد رفتارهای بد است، حتما آن را اجرا کنید. فقط برای چیزهایی که می توانید از آن پیروی کنید، هشدار صادر کنید.

تهدیدات آشکار اقتدار شما را تضعیف می کند.چگونه خشم را در برابر کودکان کنترل کنیم

و فراموش نکنید که کودکان با تماشای بزرگسالان، به ویژه والدینشان یاد می گیرند. پس مطمئن شوید که رفتار خودتان، الگوی رفتاری است.

هنگامی که از کودک خود می خواهید اسباب بازی بردارد، اگر وسایل خود را به جای گذاشتن وسایل خود در اطراف اتاق کنار گذاشته باشید، تاثیر بسیار قوی تری خواهید داشت.

2- حذف وسوسه

تا به حال متوجه شده اید که کودک نوپای شما می خواهد دنیا را کشف و بررسی کند.

کودکان نوپا به طور طبیعی کنجکاو هستند، بنابراین عاقلانه است که در صورت امکان وسوسه ها را از بین ببرید.

این به معنای دور نگه داشتن چیزهایی مانند تلویزیون، تلفن و لوازم الکترونیکی از دسترس است.

همچنین مراقب خطرات خفگی مانند جواهرات، دکمه ها و وسایل کوچکی که کودکان می توانند در دهان خود قرار دهند، باشید.

و همیشه لوازم و داروهای تمیز کننده را با خیال راحت در جایی که کودکان نمی توانند به آن ها برسند، نگهداری کنید.

https://jalebamooz.com/computer-tips/troubleshoot-external-hard-not-recognizing/

3- از انحراف استفاده کنید

اگر کودک نوپای شما به سمت یک بازی غیرقابل قبول یا خطرناک می رود، با آرامش بگویید: "نه" و یا کودک خود را از منطقه دور کنید یا با فعالیت دیگری حواس او را پرت کنید.

مهم این است که کودک خود را کتک نزنید یا سیلی نزنید. در این سن بعید است که کودک بتواند بین رفتار و تنبیه بدنی ارتباط برقرار کند.

پیامی که هنگام اسپانک ارسال می کنید این است که وقتی عصبانی هستید، ضربه زدن به کسی اشکالی ندارد.

کارشناسان می گویند که اسپکینگ در مقایسه با سایر اشکال نظم، مانند زمان بندی، موثرتر نیست.

4- زمان بندی را تمرین کنید

اگر نیاز دارید که با فرزندتان برخورد سخت تری داشته باشید، زمان بندی می تواند شکل موثری از نظم و انضباط باشد. به عنوان مثال باید به کسی که کتک می زند، گاز می گیرد یا غذا پرتاب می کند، گفته شود که چرا این رفتار غیرقابل قبول است و برای آرام شدن باید یک یا دو دقیقه یک صندلی آشپزخانه یا پایین پله را در نظر گرفت.

به عنوان یک قاعده کلی، حدود ۱ دقیقه در سال یک راهنمای خوب برای زمان بندی است. زمان بندی طولانی تر هیچ فایده اضافه ای ندارد. و اگر کودک شما از خواب بیدار شود (و از بازگشت امتناع کند)قبل از اینکه شما علامت دهید که زمان بندی به پایان رسیده است، می تواند تلاش های شما را تضعیف کند.

دقت داشته باشید که منطقه زمانی از حواس پرتی هایی مانند اسباب بازی یا تلویزیون دور است و شما هیچ گونه توجه (صحبت کردن، تماس چشمی)را در حین نشستن به کودک خود نمی دهید.